ผู้หญิงส่วนใหญ่ มักคิดว่า ผู้ชาย มีหน้าที่หาเลี้ยงครอบครัว ให้เงินใช้ ดูแลทุกสิ่งทุกอย่างในบ้าน เท่านี้ใช่ไหมครับ

สวัสดีค่ะ มีเรื่องจะมาระบาย ตอนนี้เราอายุ17 เป็นลูกสาวคนเล็กสุดที่พ่อกับแม่หย่ากันในวัย5ขวบ หลังจากนั้นตอนเราอายุ15ได้สุญเสียแม่ไปด้วยโรคลูคีเมีย เราอยู่ในบ้านที่คนในบ้านต้องอยู่อย่างงี้เพราะเรายังเรี

กลุ่มจัง ทุกวันนี้มีแต่คนถาม ขี้เกียจจะตอบ

เราหงุดหงิดรำคาญคนอยู่ด้วยแล้วมันเลยกลายเป็นว่าเราบ่นเค้าไปทุกอย่าง เห็นอะไรก็ขวางหูขวางตาไปหมด เช่นเค้ามีหน้าที่ทำกับข้าวตอนเช้าให้เสร็จก่อน 8.30 น. เค้าก็มักจะไม่ทำให้มันเสร็จตามเวลา กับข้าวกลางวันก

ผมไม่คิดว่าครอบครัวของผมจะรอถึงวันที่ผมมีหน้าที่การงานพึ่งพาได้หรอกครับ เพราะแค่ตอนนี้ทุกครั้งที่ทะเลาะกันแม่ก็บอก"งั้นก็หาคนอื่นมาทำให้ให้แล้วกัน" แล้วก็บอกปัดทุกสิ่งทุกอย่างเลยครับ ทุกวันน

แฟนอยากให้ไปทำงานแต่พอผมจะไปทำจริงก็ไม่ให้ไป ทุกวันนี้ผมมีหน้าที่รับส่งลูกไปโรงเรียนมุกวันเวลาไปส่งลูกกลับมาแล้วก็อยู่บ้านทำนู่นทำนี่แต่ไม่ได้ทำได้เป็นเงินพอถึงสิ้นเดือนที่ไรแฟนก็มักจะถามว่าจะสิ้นเดือ

ทำไมเวลาคนเขาไม่รักกันแล้ว ทำไมต้องลบทุกสิ่งทุกอย่างที่เคยผ่านมาด้วยค่ะ เช่นรูป หรือข้อความที่เคยคุยกัน แต่ไม่ได้บล็อกโซเชียลซักอย่างเลยน่ะค่ะ

ผมเป็นคนที่ไม่ชอบเข้าสังคมมากเป็นเพราะหลายๆอย่าง เลยกลายเป็นปมฝังใจจนทุกวันนี้ ผมเป็นลูกคนกลางเลยมักจะโดนเอาเปรียบอยู่บ่อยๆก็อย่าง ทั้งที่งานบ้านบางอย่างก็มีหน้าที่ของแต่ละคนที่มันล็อกลงตัว

หลายครั้งเรามักมีเซ้นกับเรื่องอะไรเดิมๆเกิดขึ้นหลายต่อหลายครั้ง มีทัังยอมรับและไม่ยอมรับ และก็ได้มีการคุยเราใช้เหตุผลมากกว่าอารม แต่ภายในใจไม่เคยหายไปคือความระแวง แม้ทุกวันนี้ภายนอกดูเหมือนจะมีความสุข

ท้อนะคับกับความรักทุกวันนี้บางทีก็อยากที่จะหลับแบบที่ไม่ต้องตื่นมารับรู้อะไรเลยอยากจะเป็นคนเย็นชาที่ไม่มีความรู้สึกอะไรกับทุกสิ่งทุกอย่าง ความรู้สึกที่ใครไม่เป็นเองไม่มีวันเข้าใจ